Błysk w oku. Atrakcyjny wabik czy objaw choroby?

Przyczyn pojawiania się błysków w oku jest wiele, mogą przybierać różną postać. Nieraz mają charakter gwałtownych błysków światła lub iskierek, ale mogą też przyjąć formę zygzaków, pajączków czy czarnych punkcików.

Rodzaje błysków

• fotopsje – rozbłyski światła,
• fosfeny – plamki lub nitki w polu widzenia,
• teichopsje, które towarzyszą migrenowym bólom głowy – błyski o zygzakowatym kształcie przypominającym fortyfikacje.

Mechanizm powstawania błysków

Najczęściej spotykane błyski w oku to fotopsje. Powstają one na skutek mechanicznego pociągania siatkówki przez przylegające do niej ciało szkliste. Ciało szkliste to substancja wypełniająca wnętrze przypominająca żel, która wskutek starzenia ulega upłynnianiu. W chwili pociągania siatkówki przez ciało szkliste powstaje wrażenie wzrokowe przypominające błysk.

Czy błyski w oku trzeba leczyć?

Błyski w oku same w sobie na ogół nie są groźne dla zdrowia. Ich leczenie opiera się na wyeliminowaniu przyczyny powstawania. Fotopsje zwykle nie wymagają leczenia, ponieważ są integralną częścią procesu starzenia. Leczenie można rozpocząć po udokumentowaniu, że nastąpiło pociąganie siatkówki przez ciało szkliste, a zwłaszcza powstały przedarcia siatkówki. Fosfenów również zwykle się nie leczy, ponieważ są uznawane za naturalne zjawiska fizjologiczne. Mogą być jednak objawem chorób, takich jak: zaburzenia ukrwienia, zawał płata potylicznego mózgu czy niewydolność w układzie kręgowo-podstawnym, wtedy należy leczyć wywołujące je choroby. Iluzje fortyfikacyjne towarzyszące migrenie leczy się tak jak migrenowe bóle głowy – wyjaśniają specjaliści.

Błyski w oku – diagnostyka

Diagnostyka obejmuje zazwyczaj:

• szczegółowy wywiad z pacjentem dotyczący rodzajów błysków,
• stwierdzenie częstotliwości ich występowania,
• badanie dna oka,
• badanie USG.

Kiedy wyniki badań budzą jakiekolwiek wątpliwości, specjalista zleca pacjentowi dalszą diagnostykę, np. badanie tomograficzne określonego odcinka układu nerwowego.